шүлэг минь

                                Очирбатын Дашбалбар багшдаа

Мөнгөн бишгүүр мөрөн дээр ч
Мөнх насгүйгээ мэднэ, би
Алтан бишгүүр далан дээр 
Амьдарч яваагаа мэднэ, би

Жалгаар дүүрэн халгайс
Цавчаад гарахаа мэднэ, би
Худгаар дүүрэн мэлхийс
Хуйхлаад гарахаа чадна, би

Цомтой архыг уугаад
Цомцойж суухгүйгээ мэднэ, би
Зальтай амьтасын дэргэд
Залбирч мөргөхгүйгээ чадна, би

Номтой дүрийг үзүүлсэн
Хуурмаг мэргэдийг мэднэ, би
Номын гэрэлд нь сүсэглээд
Хуцаж л суухаа чадна, би

                            2011-05-16