нэргүй л шүлэг

Шав шар тал, шивээн толгой, голын тохой
Шархадсан гөрөөс туучиж гарсан ус, мөнгөлөг загас
Шанаагаа тулсан модод, зөрөг зам , ганц цагаан шувуу
Шарлах нь зохиогүй ширэг ногоо, хөндийн тоос...
  
Намрын уйтгар нарны гэрлийг нэвтлэн сүлбэж
Навчис хөлөөр хаа сайгүй үнэгүй хөглөрөхөд
Налсан өвс хатсан царайгаа   чулууны араар нуугаад
Намайг өрөвдсөндөө доогтойгоор ширтэхэд

Умраас ирсэн чулуун зам дагасаар
Улаанбаатартаа уусан шингэлээ, би

                                         2011-09-26