Monday, September 26, 2011

нэргүй л шүлэг

цахилдаг цэцэглэдэг  гэвч
цэцэг биш өвс л гэж би санадаг.
гутлын өсгий элэгдэж маажихаар
гудмаар хөл нүцгэн явдаг болох
сонгодог цаг хугацааг би хүлээдэг.
болсон тошлой аманд аяндаа бутарахад
болоогүй үедээ үхсэн хүмүүсийг гэнэт өрөвддөг
цардмал замаар хашсан гэвч
цэцэрлэгт ургасан моносноос
БАЯНААГИЙН минь нүд шиг
Мойл жимс бултайдаг
Агч хавраар навчилдаг гэвч
Түүнийг, би 
Мод биш цэцэг гэж  боддог. 

No comments:

Post a Comment