шүлгүүд минь

Өөрөөс минь хамааралгүй ургасан далавчаараа
Өндөрт гарахыг хүсэж явсангүй
Өр зүрхнээс минь чулуу уяад далайд шидсэн
Найзууддаа би одоо ч хайртай

Манан мартахааргүй өтгөрөхөд
Улиасны навчис, машины дугуйнд наалдаад
Маргаашийн бүүдгэр униар дундуур
Надтай хамт хотоор хэсүүчлэнэ.

Ийм сэрлийг жаахан өөлөөд
Эртний чулуун зам эвдэрснийг бөглөж
Салхи татуулан давхихад
Зүрх , чулуу,  далай...
Найзууддаа би одоо ч хайртай

                                       2011-08-14